Şair hüviyetini de taşıyan gazetemiz yazarı Arzu Kök’ün şiirleri Avrupa’da sanat çevrelerinin prsetijli çevrelerinde yayınlanmakta ve okuyucularından büyük ilgi görmektedir. Şairimizin, Belçika’nın Atunis Poetry Galaxy dergisinde yayınlanan “Yıkım ve Çığlık” şiiri, Serkan Engin’in çevirisi ile birlikte okuyucularımıza aşağıda sunulmaktadır.

Değerli yazarımız Arzu Kök’ü sınırlarımızı da aşan bu başarı için tebrik ediyor, nice muvaffakiyetlere ulaşmasını diliyoruz.

Yıkım ve Çığlık

büyüyorum derken

hevesle çıkıyorum dünyanın terasına

demlenen günbatımı

elimde tükenen çayım

sıyırıyorum kendimi

toplum denen uçurumdan

ama

çocuk çığlıklarının izleri hâlâ bedenimde

ne yapsam olmuyor

uğultu kalıyor kalabalık

ayırt edilemiyor ağlayanla ağlatan

gökyüzü kızıllığı

kana çalıyor her nefeste

yüreğimde onulmaz bir bulantı

zor iniyorum basamakları

küreksiz bir sandalda

suskunluğa sürükleniyorum

gördüğüm ilk seste

bırakıyorum kendimi boz renkli sözcüklere

varamasam da kıyıya

yankılanan bir çığlığım olsun istiyorum

bu büyük yıkımda

 *********

Poem by Arzu Kök

Destruction and Scream

While I am saying I am growing up

I am stepping up onto

the terrace of the world eagerly

The sunset that is being brewed

In my hand my tea which is being consumed

I am pulling myself out

from the cliff called society

but

the scars of the children’s screams

are still on my body

No matter what I do it doesn’t work

The crowd remains as a hum

It is impossible to distinguish

the ones who cry

from the ones who make others cry

The sky’s redness is turning into blood by every breath

An incurable nausea in my heart

I can hardly come down the steps

I am being dragged into the silence

in a rowboat without oars

At the first sound I see

I am leaving myself to the dun-colored words

Even if I couldn’t reach to the shore

I want to have a scream

which is echoed

in this big destruction

Translated by Serkan Engin