Kore Savaşı'nın 94 yaşındaki tanığı vatana döndüğü anı unutamıyor

Hatay'da yaşayan 94 yaşındaki Kore gazisi Mehmet Şeker, 18 aylık savaş görevinin ardından yurda döndüğü anı ilk günkü gibi hatırlıyor.

HATAY (AA) - AA'nın, Güney Kore'ye destek için 17 Eylül 1950'de Türkiye'den ilk tugayın yola çıkmasının 74'üncü yılı kapsamında hazırladığı haber dosyasının 11'inci bölümünde, 94 yaşındaki Kore gazisi Mehmet Şeker'in anılarına yer verildi.Hatay'ın Dörtyol ilçesinde askerlik yapan Şeker, 20 yaşındayken Kore Savaşı'na çağırıldı.Şeker, trenle gittiği İzmir'den diğer Türk askerlerinin de olduğu gemiyle Kore'ye ulaştı.Yaşamını Arsuz ilçesi Nergizlik Mahallesi'nde sürdüren 94 yaşındaki Şeker, savaşta 18 ay süren görevinin ardından verilen gazilik madalyasını gururla taşıyor."Oraya vardığımızda daha elimize silah almadan yanımıza mermi düştü"Kore gazisi Mehmet Şeker, AA muhabirine, savaşa gideceğini öğrenince ailesinin yanına gidip helallik aldığını söyledi.Zorlu yolculuğun ardından ulaştıkları Kore'de kendilerini savaşın ortasında bulduklarını belirten Şeker, "İlk gün cepheye ulaştığımızda yemek yedik. Elimizi yıkamak için yer ararken mermi sesleri gelmeye başladı. Oraya vardığımızda daha elimize silah almadan yanımıza mermi düştü." dedi.Şeker, hayatta kalmak için mücadele verdiklerini ifade ederek, "Üzeri 2-3 metre toprakla dolu deliklere sığındık. Yakın yere düşen toplar nedeniyle toprak başımıza yıkılıyordu. Akşam başladı geceye kadar devam etti. Sonra bizim topçular karşılık vermeye başladı." diye konuştu."Attıkları mermiler üstümden geçiyor, rüzgarı başıma değiyordu"Savaştan sağ çıkabileceğini düşünmediğini dile getiren Şeker, şunları anlattı:"Türkiye'ye dönmekten umudu kesmiştim ama öldürmeyen Allah öldürmezmiş. Attıkları mermiler üstümden geçiyor, rüzgarı başıma değiyordu. Bölük komutanımız yukarıdan 'Oğlum kaçın' diye bağırıyor, 'Bize bir şey olmaz komutanım' diyordum."Gazi Mehmet Şeker, birlikte mücadele ettiği arkadaşlarını minnetle andığını vurgulayarak, "Savaş bittikten sonra gemiyle İzmir'e döndük. Yarımızdan fazlası ölmüştü. Allah'a şükrettik. Geri dönünce dünyalar bizim oldu. Birbirimize sarıldık, toprağı kucakladık. Çevredekiler 'oğlumu, ağabeyimi, kocamı gördün mü?' diye bize sarılıyordu. Çok zordu." ifadelerini kullandı.Askerlik fotoğraflarının evinde çıkan yangında kül olduğunu belirten Şeker, yaşadıklarından geriye torunlarına anlattığı hatıraların kaldığını kaydetti.Muhabir: Ali Kemal Zerenli