“Yurtta barış, dünyada barış” Mustafa Kemal Atatürk “Ama barış ağaç değil, ot değil ki yeşersin/Sen istersen olur barış, istersen çiçeklenir.” Bertolt Brecht. Bu iki, güzel söze ne denir, tabii ki şapka çıkarılır. Dünyanın birçok yerinde insanlık neden hep barış’a evet, savaşa hayır diyor? Çünkü yaşamak her canlının hakkı. Ülkenden, evinden, eşin ve çocuklarından, her sabah suladığın ağacından, çiçeğinden, tavuklarından, kuzularından ayrı kalmak, korkarak yaşamak, yaşamak değildir. Barış içinde yaşamak, her sabah huzur ve mutluluk içinde uyanmak kadar güzel bir başka duygu var mıdır? Sovyetler birliği, barış içinde bir dünya mücadelesi görevini hatırlatmak amacıyla Almanya'nın 1939 yılında Polonya'yı işgal ederek İkinci Dünya Savaşı'nı başlattığı tarih olan 1 Eylül'ü “Dünya Barış Günü” olarak ilan etmiştir. Günümüz dünyasında en tehlikeli sözdür barış. Bunu en son söyleyenin başına ne geldi gördük. Yine de vazgeçmek yok. Yaşasın onurlu bir barış… Uygarlığın, tarihi boyunca aradığı lakin asla bulamadığı, bulmak istemediği en muazzam kaynağın günüdür bugün. 1.Eylül dünya barış günü, toplumlar arası olsun... Kişiler arası olsun... Öyle güzel bir gündür... Kutlu olsun. 1 Eylül Dünya Barış Günü, savaşın ne kadar saçma olduğunu bir kez daha hatırlamak için var. İkinci Dünya Savaşı'nın başladığı gün, yani Hitler'in Polonya'ya dalıp "hadi bakalım savaş zamanı" dediği tarih. O günden beri dünya bir türlü ders alamadı, barışın ne olduğunu tam olarak anlayamadı. Cemal Süreya hüznü, acıyı ne güzel tarif etmiş. “Şimdilerde altından geçtiğim, bütün ağaçlar yapraklarını döküyor./Havada hazan var, yüreğimde hüzün.” Yine de umudu kesmeden 1 Eylül Dünya Barış Günü’nü kutlamak, hatırlamak gerekir ve gündeme taşımayı gerektiren en önemli erdemi gösteren gün olarak bilmeliyiz. Savaşa hayır, Barış için her zaman evet. En kötü barış, en haklı savaştan iyidir. Biz de mahallemizde 1 Eylül Dünya Barış Günü’nü, çocuklarımızla, büyüklerimizle kutladık ve ”İzmir’in dağlarında çiçekler açar” dedik. Çocuklarımıza barışın güzelliğini anlattık. Keşke her mahallede yapılsa böylesi etkinlikler…