Sokak röportajlarını izliyor musunuz? Özellikle aramasanız da karşınıza çıkıyor, kaçmak mümkün değil gerçi. Sosyologlara diploma yedirir, siyaset bilimcileri felce uğratır cinsten röportajları ağzım açık izlerken, binlerce insanla konuşuldu aradan bir meczup çıktı herhalde derdim. Siyaseti bizzat sokakta yapıncaya kadar. Size bir haberim var, o konuşmalar kurgu değil, o insanlar var ve hatta (sandık sonuçlarına göre) çoğunlukta. Normalin basit tanımında çoğunluk var. Çoğumuz 6 parmaklı doğmuş olsaydık 5 parmak anomali sayılırdı yani. Bu düz mantıkla bu ülkede ne kadar muhalifseniz o denli tuhaf, o kadar anormalsiniz. “Cebimde ekmek alacak param yok, eve dönmek için havanın kararmasını bekliyorum” diyen amca sandığa giderken, henüz üretmediğimiz uçaklar ya Amerika’ya verilirse diye düşünmüş, endişe etmiş, denemediği muhalefettense ezberlediği iktidara güvenmiş. Malum fıkradır, “ya benim bir çocuğum olursa, bu kuyuya düşerse” diye zır zır ağlayan geline kocası, kaynı, kaynatası derken bütün sülale katılır hani. Kuyunun üzerini kapatmak yerine doğmamış çocuğa ağlamak hali, fıkra gibi ama güldürmüyor. Genellikle kendi mahallenizde, sizinle aynı siyasi görüşe meyletmiş insanlarla temas halindeyseniz sokak röportajlarına da, sizinkinden başka sokaklara da düşmeyin. Nasıl olur yahu dediğiniz şeylere şaşırmanız şaşırtıcı. Oluyor ki düzen bozulmuyor, istikrar sürüyor. 24 Haziran 2018 akşamı, Elmadağ ilçeden sorumlu milletvekili adayı iken 10 saati aşan açlığa yenilip bir çorbacıya seğirtmiştik. Yanımdaki dostların vekilim hitabı garsonu ayaklandırdı, çorba mı beni içti, ben mi onu hatırlamıyorum. Tarım köylüsü iken traktörünü, tarlasını, derken köydeki yaşamını kaybeden kardeşim yanlış tarım politikalarını tek tek sıralıyor, yapılması gerekenlerin de ayrımında bana dikte ettiriyor. Seçilmeyecek sıradayım diyemedim, hak vere vere çorbayı soğuttuk, kalktık. Köyden çıkmış, borçtan kaçamamış icralık kardeşimize yüklü de bahşiş bıraktık araca biniyoruz derken yanımdakilerden biri kibarlıktan kime oy verdiğini soramadı da, oy verdin mi diye sordu. Yanıt “abi biz hep reisçiyiz, yine kazanacak Allahın izniyle” şeklinde oldu. Tüm şikayeti reisgillerin yapıp ettiklerinden, ama şifa beklentisi muhalif (potansiyel) vekilden. 2023 seçimlerinde bu kardeşin şikayetleri dinmiş midir sanmam, o kafa değişmiş midir hiç sanmam. O zaman dediğim gibi, ben muktedir olmadığıma göre, sen partimi iktidar yapmadığına göre Allah şifa versin kardeşim. Bir de şu var, “ekonomi kötüye gidiyordu, düzeltsin diye yine reise oy verdik daha da kötüye gidiyor”. Al bunu felsefe kürsülerinde ders diye okut, üzerine kitaplar yazılsın. “Bu kadar pahalılık olmaz mahvolduk, çoluk çocuk açız, kiraya bile yetişilmiyor sokakta kalacağız” diyene cesaretin varsa yarın seçim olsa kime oy verirsiniz diye sorun bakalım. Reisten başka siyasetçi mi var, alternatifi yok cevabına şaşırmayın. Zaten de yol yaptı, geçemediğin köprüler, uçamadığın hava limanları, binemediğin Togg,.. yani ki ihalarını sihalarını, Allah vermiş belalarını… Dur bakalım bir şey deniyorum şeklide cama vuran arı misali, başını vura vura aynı şeyi denemek. Bu artık istikrar. Hele (yine) seçelim, bakalım ne olacak he mi? Kaderci, mucizelere meyletmiş, komplo teorisyeni, öğrenmeye tepkili bildiğini ezber etmeye tutkun, kervanı yolda düzesi olan bir milletiz vesselam. Bu defa da öyle düzülelim bakalım. Sonrasında herkesin felaketi kendine. Kendi felaketini üzerime giydiren tüm ablalara, dayılara bir mani gelmesin mi? “Asrın liderini yemedik, yenemedik işte Dünya 5 den, siz dünyadan büyük zaten Mayış yetmiyorsa kime ne? Badem gözler süzülsün, kervan yolda üzülsün”