Eskiden Şeker Bayramı üç gün, Kurban Bayramı dört gündü.
Sonra bir şeyler oldu. Aslında, hiçbir şey olmadıysa da mutlaka bir şeyler oldu. Önce “kırk yıllık Kani, oldu mu yani? “ misali 40 yıldan dahi uzun zamdan beri kullandığımız “Şeker Bayramı”nın adı ham hum şaralop “Ramazan Bayramı” oluverdi.
Sonra, Tanrı eksikliklerini göstermeyesi Büyüklerimiz. 3 + 4 gün olan dini bayramlarımızı dokuzar güne çıkardılar. Elleri dert görmesin, her tuttukları dolar olsun.
Haklılar tabii, o kadar çok çalışıyoruz ki dini bayramlarda 9 + 9 gün tatil yapmaya ihtiyacımız oluyor. Zaten “muassır medeniyetler seviyesini” çoktan yakalamışız. Üstelik bizi kıskanan Almanya’yı daha çok çalışarak daha fazla üzmemiz ayıp olur. Ne de olsa Birinci Harb-i Umumi’de müttefiktik.
Tanrı varlıklarını esirgeye, daim kıla Büyüklerimiz dini bayramları 9 + 9 güne çıkarmayı yeterli görmüş olmalılar ki milli bayramlar için benzer bir uygulamayı hiç akıllarına getirmiyorlar.
Ossun vassın, milli bayramlara katılsınlar, o ünleri bize armağan edenleri hatırlasınlar bize yeter de artar gayri.
Herkesin Kurban Bayramını kutluyorum .
Büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öperim.
Ortancalara öpücük kalmadı, selamlarımla idare etsinler
Haa, bir de benim gibi kendileri için her gün bayram olanlara sevgilerimi yolluyorum.