ABD’ye ilk kez 1982 Yılında arkadaşım Kemal Gürüz Worcester Polytehnik’de öğretim üyesi iken onun aracılığı ile kalkınmakta olan ülkelere önerilen “Küçük Güzeldir ” teknolojilerin yanlışlığı konusunda bir konuşma yapmak üzere gittim. 42 yaşındaydım. Konuşmamı dinleyenler arasında Boston Başkonsolosumuz ve rahmetli arkadaşım Salih Neftçi de vardı. Worcester’ın önemli bir Türk ve Türkiye karşıtı Ermeni merkezi olduğunu bilmiyordum. O yıllarda Türkiye Zirai Donatım Kurumu ile Türkiye temsilcisi olduğum Avusturya’nın STEYR traktörleri üretimi ile meşgulüm. Ermeni sorunu hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Aynı yıl sonbaharda ABD’ye 40 gün süren bir enerji gezisine katılmak üzere davet edildim. 15 ülkeden enerji konusunda seçilmiş bir uzman ile birlikte katıldığım o seyahatte iklim değişikliği, dünyanın ısınması gibi konularla tanıştım, güneş enerjisinin uzak da olsa Türkiye için önemini öğrenmiş oldum. 1984 yılında Washington D. C.’de yine teknoloji konusunda bir konuşma yapmak üzere üçüncü kez gittim ABD’ye. Birkaç gün kaldım. Büyükelçi Şükrü Elekdağ ile tanıştım. Konuştuğumuz konular arasında Kıbrıs vardı, Ermeniler yoktu. 1991 yılında ticari bir konuda görüşmek üzere Omaha’da bir fabrikayı ziyaret ettim. Dönerken Washigton’a uğradım. Senatör Al Gore ile 45 dakikalık bir randevu ayarlanmıştı. İklim değişikliği ve Kıbrıs’ı konuştuk. Denktaş’a çok kızıyordu. Son olarak Lincoln McCurdy’nin organize ettiği bir sempozyuma katıldım, Kıbrıs konusunda bir konuşma yaptım, kapağı ekli FORUM’un özel Kıbrıs dergisini dağıttım, Şubat 1993. ABD’ye bir daha gitmedim. 31 yıl olmuş. Toplam 5 kez gitmişim. Üst üste iki ay kadar kalmışım. Ülkeyi biraz tanımıştım. “ATATÜRK – İnönü – Bayar’lı Yıllarda Türk - Amerikan İlişkileri” başlıklı bir kitabın Büyükelçi Tugay Uluçevik ile ortak yazarıyım. 2019 yılına kadar Ermeni sorunu konusunda bilgi sahibi değildim. Bugün Türk - Ermeni Konusunu Araştırma, TEKAR, Vakfı’nın Kurucu Başkanıyım. Son bir kişisel bilgi: 85 yaşındayım. Ciddi sağlık sorunlarım var. Ölmeden önce soykırım iftirasını ÇÜRÜTECEĞİME yemin ettim, kendime. ABD’deki Türkler konusunu araştırmış değilim. Gerektiği kadar birlik-beraberlik içinde olmadığınız konusunda duyduklarımı da teyit ettirmiş değilim. Kısaca sizleri iyi tanımıyorum.   Şu soruma cevap vermenizi rica ediyorum: Emrinize İKİ MİLYON BEŞ YÜZ BİN DOLAR verilse ve size, Patrikhane’ye göre sayıları 1.7 milyon (Justin McCarthy 1 612 000) olan Osmanlı Ermeni’sinin 1918 yılında 1 milyon 586 bininin HAYATTA ve nerelerde olduklarına ilişkin tüm belgeler (2 ABD arşiv belgesi ile kimsenin itiraz edemeyeceği Ermeni yayınları) sunulsa bu para ve belgelerle ABD’de kamuoyu oluşturmak üzere ne(ler) yapılabilir? Olası iki cevap: BİR: Hiçbir şey. 2.5 milyon dolar yetersiz.                                                                                                 İKİ: Çok şeyler yapılabilir. Bu durumda kısa bir liste göndermenizi rica ediyorum. Para Türk iş dünyasından. Kamu kaynaklı değil. Tek amaç; Biden’ın iddia ettiği ve SOYKIRIM iftirasını dayandırdığı gibi 1.5 milyon Osmanlı Ermeni’sini katletmediğimizi, 4 Haziran 1918’de Ermenistan Cumhuriyeti ile Barış ve Dostluk Antlaşması imzaladığımızda 1 586 000 Ermeni’nin HAYATTA olduğunu iki ABD arşiv belgesi ve Ermeni yayınları ile kamuoyuna sunmak.