Bazı insanlar vardır, bilirsiniz, resim gerektiren belgelerde, formlarda, yazılarda yıllar önce çekilmiş  fotograflarını kullanırlar. Belki yaşlandıklarını kabul edemediklerinden, belki kendilerini hala o günlerdeki gibi gördüklerinden, belki de başkalarının  öyle görmesini istediklerinden….kim bilir ? Oysa zaman öyle acımasızdır  ki, yaşlanmayan sadece fotograflardır, insanlar istemeseler de yılların gadrine uğrarlar. Ne kadar sıkıcı, ne kadar kötümser, ne denli karamsar bir başlangıç yaptım, değil mi ? Oysa amacım, tam tersine, sizleri biraz olsun günün dertlerinden uzaklaştırıp gülümsetmek. Merak ediyorum, acaba kaçınız fark ettiniz  bu köşenin sol  üst tarafında yer alan resmimin değiştiğini  ? Ulus Gazetesi yetkilileri, sağolsunlar, herhalde beni öyle görmek istediklerinden veya öyle hatırladıklarından dolayı internetten eski bir resmimi bulup kullanmışlar. O resim, 2008-2012 yılları arasında Bükreş Büyükelçiliğim döneminde çekilmiş bir fotograf. Resme  bakınca derin bir iç geçirdim, “aah”ladım , “puf”ladım, “vaay canına” dedim. Sonra  Mahzar-Fuat-Özkan’ın o meşhur şarkısı aklıma geldi …”Sen neymişsin be abi”. Şimdi ayna karşısına geçtiğimde çok farklı bir yüz bakıyor bana. Hani, “Cami yıkılmış ama…” diye başlayan bir söz vardır, bende o sözün son bölümü “mihraptan da eser kalmamış” şekline dönüşmüş. Aradım ,  taradım, nisbeten daha yeni bir fotoğrafımı buldum, 2 yıl kadar önce çekilmiş. İşte bu yazının üst köşesindeki resim benim son  yıllardaki halimi yansıtıyor. Ne diyeyim; “beğenmeyen küçük kızını vermesin”. Ben büyüğüne de razıyım. Nasıl biraz olsun gülümsetebildim mi sizi ? Artık bugünkü konumuza geçebiliriz….. Londra’daki Üniversitelere. ………………………… BENİM OĞLUM BİNA OKUR,DÖNER DÖNER YİNE OKUR İngiltere’nin dış gelir kaynakları arasında eğitimden kazandığı paralar da yer alır. Diyelim ki gözünüzün nuru bir evladınız var. 4-6 yaş arasındayken onu  Yurdumuzda eğitim veren 19 500 Kuran Kursunda okuyan  168 400 civarındaki kuran kursu talebeleri arasına sokmadınız. 1693 İmam Hatip lisesindeki 1 200 000 öğrenciden biri olmasını da istemediniz. 3331 Tarikat Yurdunda kalan 800 000 civarındaki çocuktan biri de olmadı. Çocuğunuz liseyi bitirince aldı sizi bir düşünce. Güzel  Yurdumuzda 129’u Devlete  aiti 77’si Vakıf/Özel statüde toplam207 üniversite var. Tabii bu rakam siz düşünürken artmadıysa. Rakam  etkiletici ama kaç üniversitede sayı ve nitelik bakımından yeterli öğretim görevlisi var, bunlardan kaçı intihal yapmamış, kaçının yabancı bir dergide yazısı, araştırması yayınlanmış, hangilerine liyakatli kişiler gelmiş, getirilmiş,atamalar nasıl yapılmış, rektörler, dekanlar nasıl seçilmiş …bilmiyorsunuz. Derken  elinize Avrupa Üniversiteler Birliğinin (EUA) son raporu geçiyor. Bir de bakıyorsunuz ki 35 Avrupa ülkesinin üniversiteleri arasında güzel Yurdum “liyakatsiz atamalarda”….sonuncu. Yüreğiniz burkuluyor. Raporu okumaya devam ediyorsunuz. Akademik niteliklerde biraz daha iyiyiz. Ülkemizin üniversiteleri  29. sıradaymış. .Özerklik, eşitlik, tüm kararların üniversite tarafından  alınması başlığı altında da  maalesef en sonlardayız.  “Bunlar her halde bize düşman, bizi kıskanıyorlar” diye düşünüyorsunuz. Ame yine de ilk sırada hangi ülkenin üniversiteleri olduğuna bakmak ixgiyorsunuz . 2., 3., 4. 5. Sıralarda Danimarka, Finlandiya, Litvanya ve Belçika’yı görüyorsunuz. Peki,  her alanda Avrupa’nın en iyi üniversiteleri nerede, yani birinci sırada hangi ülke var ? İngiltere. Tamam da dünya sıralamasında biz neredeyiz ? İlk 100 , 200, 300, 500 üniversite arasından bizim hangi üniversitelerimiz yer alıyor ? Rakamla da yazıyla da “ 0 “. Vay canına. Üzüntünüz zirve yapıyor. Okumaya devam ediyorsunuz. Şükürler olsun ki ilk 1000 içinde 8 üniversitemizin adını görüyorsunuz :Koç, ODTÜ, Sabancı, Bilkent, İTÜ, Boğaziçi, Hacettepe ve İstanbul  Üniversitesi.. Kara kara düşünmeye başlıyorsunuz. Acaba evladınızı iyi bir eğitim alması için yurt dışına mı gönderseniz ? Maddi imkanınız var ama ya  gider de bir daha dönmezse ? Peki, evladınızın annesini nasıl razı edeceksiniz ? Hem sonra, acaba Amerika’ya mı, Avrupa’ya mı yollasanız ?. Yakınlığı ve ulaşım kolaylığı için Avrupa’yı seçtiniz diyelim, hangi ülke daha uygun olacak ? Dandik eğitim veren, “bastır parayı, al diplomayı” sistemini kullanan eski Demirperde kalıntısı bazı  ülkeleri mi seçeceksiniz, yoksa iyi eğitim vereni mi ? Eğer tercihiniz “nitelik” ağırlıklı olacaksa adresiniz İngiltere olmalı. İyi de Dünya sıralamasında İngiliz üniversitelerinin yeri ne ? 2022 sıralamasına bakıyorsunuz. ilk 20 içinde 4 İngiliz üniversitesi var. Oxford 1., Cambridge 5., İmperial College London 12., University College London 18. Sırada. İlk 200 içinde 57 Üniversite ile ABD başta geliyor, İngiltere 28 üniversite ile  ikinci, 22 üniversite ile Almanya üçüncü. Genel nüfusa oranlarsanız İngiltere şamiyor. Galiba evladınızı nereye göndereceğiniz belli oldu…İngiltere. Oxford, Cambridge gözünüzü korkutuyorsa Londra üniversitelerine bakın (Aslında İngiltere  üniversiteleri arasında St.Andrews  Üniversitesi Oxford ve Cambridge’nin önünde birinci sırada geliyor) . Londra’da 25’e yakın üniversite var. Bunların yarısı ülkenin ilk 50 üniversitesi içinde yer alıyor. Kalanı da 50 ila 150 arasında. İmperial college 4. Sırada (dünyada 12.), LSE 5. (Kendi alanında dünya birincisi), University College London 7. (Dünyada 18.), King’s College 18., Rpyal Holloway 26., London   Bussines School 29. (Kendi alanında dünyada 4.), SOAS 35….Queen Mary, City University, Birkbeck, Brıunel, ..ilk 50 içindeki Londra Üniversiteleri. Kızımın okuduğu Regent’s park College de ikinci 50 içinde. Seç, beğen, al…….alabilirsen. Ya evladınız  müzik eğitimi almak istiyorsa ? Endişelenmeyin canım, Dünyanın en iyi müzik okullarından üçü Londra’da ; Royal Academy of Music, Royal College of Music, Guildhall school of Music. Sorununuz çözülüyor galiba. Peki , ya evladınız, yadellerdeki okullarda yalnızlık, yabancılık  çekerse ? İngiltere’nin nüfusu 56 milyon. Nüfusun % 20 si öğrenci (her seviyedeki okul öğrencilerinin toplamı). Ülke’de Üniversitede okuyan yabancı öğrenci sayısı yarım milyon. Bunun  100 binden fazlası Londra üniversitelerinde. O kadar çocuk yabancılık, yalnızlık çekmiyor da sizinkinin çekmesinden endişe ediyorsanız yollamayın evladınızı İngiltere’ye veya başka bir ülkeye öğrenim görmeye. Yerimi doldurdum, hatta aştım bile. Konunun devamını  gelecek yazıma bırakıyorum. Sevgiyle kalınız.